روز ۱۴ بهمن، روز شهادت دکتر تقی ارانی یکی از تابناکترین چهره های جنبش مردمی ایران، روز شهدای حزب توده ایران و جنبش انقلابی مردم و روز گرامیداشت خاطره الهام بخش پیکارگران در خاک و خون خفته راه آزادی و استقلال ایران است. در زندان و در دادگاه الماس بی همتای روانش درخشید. پیدا بود که از آن مردان پاکباز است که در مبارزه، محاسبات بازرگانی بسود زندگی خویش را برنمی تابد. و بگفته شاعر ”گهر از خویشتن می کند“. نمی گوید : چون دیگران چنانند پس من چرا نباشم. پاسخگوی وجدان خویش است. خویش را پیوسته در دادگاه بزرگ زمان ایستاده می بیند و میخواهد در برابر دادگری که تکامل تاریخی نام دارد سربلند باشد….
هشتاد و دو سال پیش در چنین روزی زندانبانان دستگاه مخوف و جنایت پیشه رضاشاهی ، قلب انسان شریفی را از کار انداختند که همواره برای زحمتکشان میهن ما در تپش بود.
مبارزه ارانی با قتل او خاتمه نیافت و اندیشه های دوران ساز او برای بنا کردن ایرانی آباد، آزاد و رها از بندهای استعمار، استثمار و استبداد، آنچنان نیروی عظیمی را در جامعه ما بسیج کرد و به حرکت درآورد که تا به امروز همچنان به راه پر فراز و نشیب خود ادامه می دهد.