کاوه آهنگر
در برنامه پرگار بیبی سی روز چهارم تیر ماه موضوع بحث، اختلاف نظربین سازمانها و احزاب کمونیستی، در مورد جنگ اکراین بود. آقای خدائی از رهبران سابق حزب توده وسردبیر سایت راه توده به طرفداری ازاین جنگ و حمایت از ولادمیر پوتین در این جلسه شرکت کرده بود و بر حقانیت پوتین برای شروع این جنگ ویا بقول خودشان عملیات ویژه تأکید میکرد. در این گفتگو به دلائل مختلف شروع جنگ اکراین از هر دو طرف پرداخته شد. یکی از این دلائل که از طرف مقابل علی خدائی مطرح شد اینکه حکومتگران روسیه و پوتین تحمل یک دمکراسی را در کنار وهم مرز خود یعنی اکراین ندارند. آقای علی خدائی بدون پرده پوشی وبا صراحت اظهار داشت که: «حرفهای خامنهای درباره سیاست خارجی مانند سیاستهای پوتین درست است»؛ «اگر درایران هم بندها شل شود، حکومت ایران سقوط خواهد کرد و غرب وارد خواهد شد و این موضوع در مورد روسیه هم صادق است.»
مبنای این حرف در مرحله اول این است که نباید فشار و اختناق و سرکوب از طرف حکومت بر مردم کنار گذاشته شود.
مرحله دوم این که این کشورها از طرف دموکراسی و آزادی خود را در خطر سقوط میبینند.
مرحله سوم این که استفاده از نیروی نظامی برعلیه کشورهای دیگر نه تنها ممکن بلکه برای پیشگیری ضرورت دارد.
البته جناب علی خدائی که یکی از کادرهای قدیمی حزب توده بوده واکنون سردبیری راه توده را بر عهده دارند متوجه موضعگیری خود شد و برای اصلاح و یا تکمیل، فرمودند که(نقل به مضمون): البته ما فقط سیاست خارجی خامنهای را درست میدانیم و به سیاستهای داخلی ایران که از طرف خامنهای اعمال میشود انتقاد داریم ویا فعلا کاری نداریم.
باید از علی خدائی پرسید که شما که خودتان را پرورش یافته مکتب مارکسیست لنینیست میدانید و معتقد هستید که بقیه این فلسفه علمی را درست نفهمیدهاند و بعداً متوجه میشوند، چطورسیاست داخلی و خارجی یک کشور را از هم جدا میکنید و بین این دو سیاست دیوار چین میکشید؟!
وقتی که حکومت فقها به رهبری خامنهای لااقل ۱۵ سال جنگ پیشگیرانه را در خاور میانه ادامه داده (که هم اکنون سرمشق پوتین شده) و ۱۶ میلیارد دلار (آمار رسمی حکومت) از کیسه مردم گرسنه ایران خرج این پیشگیری کرده چطور به سیاست داخلی ربطی ندارد وسیاست خارجی از سیاست داخلی جدا است؟!
دخالت در سوریه به کمک روسیه و به جا گذاشتن سرزمینی سوخته، ۱۱ میلیون آواره، دخالت در لبنان به طرفداری ازحزب الله، عملاً منجر به تجزیه و ورشکستگی آن کشور شده، دخالت در عراق که منجر به بیثباتی و ویرانی آن شده، دخالت در یمن که ویرانی و تجزیه آن کشور را در پی داشته، و…
همه این حوادث و رخدادها فقط در یک صورت میتوانست جامه عمل بخود بپوشد و آن سرکوب نیروهای آزادی خواه در داخل و غارت ثروت ملی ایران و ایرانی، ولاغیر.
حال چگونه علی خدائی مجذوب سیاست خارجی خامنهای شده وبه سیاست داخلی آن کاری ندارد؟ آقای خدائی تکلیف هزاران زندانی، وخیل اعدام شدهها، و بدبختی وفلاکت زحمتکشان در ایران به عهده کیست؟
حمایت سردبیر سایت راه توده از خامنهای، از کجا آب میخورد؟ بقول آخوندها، الله واعلم.