سالار سرلک
روش‌های ارتش سایبری جمهوری اسلامی برای رویارویی با اعتراضات مجازی مردم ایران، تنها به انتشار روایت حکومتی از وقایع و پخش اخبار نادرست و پخش نادرست اخبار محدود نمی‌شود. صرف هزینه‌های هنگفت از ثروت سالانه‌ی کشور در حوزه‌ی کنترل فضای مجازی به حکومت این امکان را داده است که روش‌های جدیدی برای مبارزه با مردم در فضای مجازی ابداع کند و به کار گیرد. در سال‌های اخیر استفاده از هشتگ‌هایی با املای متفاوت، استفاده از بات‌ها و اکانت‌های غیرواقعی برای حمله به فعلان، تقویت روایت حکومت یا تحریف واقعیت و غیره نیز به دست ارتش سایبری جمهوری اسلامی انجام می‌شود. اما همان طور که هیئت و شمایل افراد لباس شخصی برای سرکوب مردم در جنبش انقلابی اخیر متفاوت با گذشته بود، ظهور و بروز ارتش سایبری هم گرگ‌هایی در لباس میش است که خود را برانداز، دین‌ستیز و مخالف حکومت معرفی می‌کنند تا بتوانند گوش‌های شنوایی پیدا کنند. آگاه بودن نسبت به این روش‌ها در فضای پرالتهاب و در حال تغییر کنونی اهمیت زیادی دارد تا مردم بتوانند در مقابل این سلاح رذیلانه‌ی حکومت نیز تجهیز شوند. برخی از این روش‌ها در ادامه آمده است.
تلاش در عادی جلوه دادن اوضاع
تریبون‌های رسمی حکومت تمامی مدعی عادی بودن شرایط هستند و همه چیز را پشت میکروفن‌ها تحت کنترل می‌دانند. این روایت توسط ارتش سایبری نیز دنبال می‌شود. مثال‌هایی از این خط مشی به شرح زیر است:
به اشتراک گذاشتن پست‌های طنز و جذاب غیرمرتبط چنان که گویی هیچ خبری از اوضاع کنونی ندارند.
- به اشتراک گذاشتن محتوایی از چهره‌های شاخص انقلاب در روزهایی پیش از شروع خیزش مردم که این حس را به مخاطب القا می‌کند که همه چیز عادی است (مثلا انتشار آهنگی عاشقانه از شروین حاجی‌پور).
- پخش یک خاطره‌ی قدیمی شیرین از فوتبالیستی که حامی اعتراضات کنونی است و او را در حال خنده و شادی در فضایی دور از اعتراضات نشان می‌دهد.
- استفاده از کلیپ‌ها و محتوای پرمخاطب قدیمی و امتحان شده برای جلب توجه دوباره و سرگرم کردن مخاطبان برای تغییر فضای رسانه‌ای.
تقلیل اعتراضات به خواسته‌های بی‌اثر
در طول بیش از چهار دهه حکومت جمهوری اسلامی، مبارزه با این رژیم در مقاطع مختلف مردم را به این حقیقت واقف کرده که تحقق خواسته‌های آن‌ها تنها با براندازی حکومت جمهوری اسلامی ممکن می‌شود. ارتش سایبری تلاش می‌کند با نفوذ در صفوف معترضان این خواسته را به چیزی بی‌خطر تبدیل کند یا تقلیل دهد.
پوشش اخبار جبهه‌ی اصلاحات،
- تفسیر نرمش از رفتار حکومت برای کنترل خشم مردم،
- پرداختن به حوادث جنبی اعتراضات از جمله زندگی شخصی افراد شاخص انقلاب، یا اشتباه لفظی یک خبرنگار در یک شبکه‌ی خبری،
- تأکید بر خواسته‌های مشخصی از قومیت‌ها و محدود کردن مطالبات به خواسته‌های صنفی
و … نمونه‌هایی از این شگرد ارتش سایبری است.
به انحراف کشیدن اعتراضات
در زمان‌هایی که متوقف کردن یک فرایند تاریخی ناممکن به نظر می‌رسد، یکی از روش‌های مقابله با آن که توسط حکومت‌های خودکامه یا سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای مختلف به کار گرفته می‌شود، تلاش برای منحرف کردن جریان تاریخ است. ارتش سایبری با نقاب براندازی تفسیر منحرفی از جنبش مردم را تبلیغ می‌کند تا همراهی عمومی با آن را کاهش دهد و آن را تضعیف نماید.
- مطرح کردن ایده‌ی «تجزیه‌طلبی» و مطالبات قومیتی،
- تبلیغ نقش تعیین‌کننده‌ی قدرت‌های خارجی در رقم خوردن سرنوشت ایرانیان،
- القای سناریوی «سوریه‌ای شدن ایران»
- طرح مبارزه‌ی مسلحانه و تبلیغ استفاده از سلاح توسط معترضان
همگی تلاش دارند تا جنبش مردمی و مسالمت‌آمیز مردم را به بیراهه بکشانند و آن را بی‌اثر کنند.
ایجاد فضای رعب و وحشت در بین فعالان و معترضان
حکومت در طول دوران حیاتش، همیشه متوسل به سلاح هراس‌افکنی بوده است. تهدیدهای تلفنی، حمله‌های ارتش سایبری به صفحات شخصی افراد، بازداشت و احکام اعدام و زندان از موارد شناخته شده‌ی آن است. ولی حکومت به این بسنده نمی‌کند و در جبهه‌ی مخالف هم به فعالیت می‌پردازد.
- دفاع از ایده‌ی «حکومت تا آخرین فشنگ می‌ایستد»،
- انتشار یک‌جانبه‌ی کشتار و جنایت رژیم بدون نظر به عقب‌نشینی حکومت و دستاوردهای جنبش،
- روایت تجربیات شخصی دروغین برای قوی جلوه دادن دستگاه امنیتی اطلاعاتی جمهوری اسلامی
و غیره مواردی از تلاش ارتش سایبری برای ایجاد فضای ترس بین مخالفان است.
تفرقه‌افکنی
اتحاد مردم بر سر خواست‌های مشترک، مساوی است با مرگ جمهوری اسلامی. حکومت از هیچ چیز بیش از اتحاد بی‌شماران مردم ایران نمی‌هراسد. در طول این سال‌ها با ابزارهای مختلفی تلاش در جدا کردن مردم از هم با استفاده از مرزهای جغرافیایی، فرهنگی، قومی، تاریخی و غیره کرده است. این تلاش‌ها از تقویت جوک‌های قومی و تبعیض ساختاری بین مردمان مختلف ایران گرفته تا حمله به ایده‌ی ایرانیت را شامل می‌شده تا هیچ چتری که مردم ایران در سایه‌ی آن با هم متحد شوند وجود نداشته باشد. جنبش «زن، زندگی، آزادی» با طرح شعاری مترقی چتری همه‌شمول در پیش روی مردم نهاده که برای ساختن آینده‌ای بهتر می‌توان در سایه‌ی آن دست به دست هم داد. این اتحاد با هر ابزاری هر چند پیش پا افتاده مورد حمله قرار می‌گیرد.
- تمسخر رفتارهای هم‌نوع‌دوستانه و همدلانه‌ی مردم،
- ناراضی جلوه دادن معترضان یک شهر از شهری دیگر،
- تعیین مرز قومی و قبیله‌ای برای جدا کردن اعتراضات در نقاط مختلف،
- استفاده از ویدئوهای اعتراضات شهرها برای تحقیر شهرهای دیگر
از جمله مواردی است که ارتش سایبری برای تفرقه‌افکنی استفاده می‌کند.