روژاوا برای ما هم مهم است

میشل_لووی (جامعه‌شناس و فیلسوف برزیلی)

ﺁﻧﭽﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺳﻮﺭﯾﻪ ﺩﺭ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻧﻨﺪ، ﺑﯽﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩﺳﺎﺯﻣﺎن‌دهی ﺍﺯ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺕ، ﺩﺭ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﻤﻊﮐﺮﺩﻥ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﮐوﺮﺩﻫﺎ، ﻋﺮﺏﻫﺎ، ﺳﻮﺭﯼﻫﺎ ﻭ ﺍﯾﺰﺩﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺳﮑﻮﻻﺭ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺑﻪ ﻓﺮﻗﻪﮔﺮﺍﯾﯽ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻭ ﮐﯿﻨﻪﻫﺎﯼ ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﺘﯽﺍﻧﺪ. ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﻥ، ﻓﻤﯿﻨﯿﺴﻢ ﻭ ﻣﺤﯿﻂ‌ﺯﯾﺴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﭘﺮﻭﮊﻩﻫﺎﯼ ﺿﺪﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﺍﻧﻪ، ضد ﭘﺪﺭﺳﺎﻻﺭﺍﻧﻪ ﻭ ضدﺩﻭﻟﺖﻣﺤﻮﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪﭘﯿﺶ ﺑﺮﺩﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ، ﻫﻤﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﯿﺰﺍﻧﯽ ﻣﺸﺨﺺ، ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻣﺴﻠﺢ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﺳﺖ . بدین‌گونه ﺧﻠﻖ ﺷﮑﻠﯽ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺩﻣﮑﺮﺍﺗﯿﮏ ﻭ ﻏﯿﺮﻣﺘﻤﺮﮐﺰ، ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺕ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺳﻮﯼ ﺩﻭﻟﺖ، ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻨﻔﺪﺭﺍﻟﯿﺴﻢ ﺩﻣﮑﺮﺍﺗﯿﮏ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﯽﻧﻈﯿﺮ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﺩﺭﺍﻣﺎﺗﯿﮏ ﺧﻠﻖ ﺷﺪ: ﯾﮏ ﻣﻮﺍﺟﻬﻪ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﺑﺎ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﺭﺗﺠﺎﻋﯽ ﮐﯿﻨﻪﺗﻮﺯ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ. ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺗﻌﺼﺐ ﻣﺬﻫﺒﯽ، ﮐﺸﻤﮑﺶﻫﺎﯼ ﺑﻨﯿﺎﻥﺑﺮﺍﻓﮑﻦ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﺖﻫﺎ، ﺧﺸﻮﻧﺖ ﮐﻮﺭﮐﻮﺭﺍﻧﻪ، ﺟﻨﮓ ﺑﯿﻦ ﻃﺎﯾﻔﻪﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮔﺴﯿﺨﺘﻪﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﺧﻠﻪ ﻗﺪﺭﺕﻫﺎﯼ ﺍﻣﭙﺮﯾﺎﻟﯿﺴﺘﯽ ﻭ ﻫﮋﻣﻮﻧﯽ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﺑﯽﺭﺣﻢﺗﺮﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ، روژئاوا ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﻌﻠﻪﺍﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺯ ﯾﻮﺗﻮﭘﯿﺎ، ﺑﺎﺭﻗﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪ، ﻣﺄﻣﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻣﮑﺮﺍﺳﯽ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﮔﺸﺖ.

روژئاوا ﺩﺭ ﻫﯿﭻﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﺟﻤﺎﻋﺖﻫﺎﯼ ﺯﺍﭘﺎﺗﯿﺴﺘﺎ ﺩﺭ ﭼﯿﺎﭘﺎﺱ ﺍﺳﺖ – ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺩﻣﮑﺮﺍﺳﯽ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﯾﮏ ﺧﻮﺩﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﻭ ﻣﻨﻄﻖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﻤﯽﺗﺎﺑﯿﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺍﺑﺮﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽﻫﺎﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺯﺍﭘﺎﺗﯿﺴﺘﺎ ﻭ ﺭﻭﮊﺋﺎﻭﺍ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺎﻣﻞ ﺁﯾﻨﺪﻩﺍﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﻠﻖ ﻣﯽﺷﻮﺩ؛ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺎﻫﻢ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻨﺪ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎﯼ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﻣﺴﻠﺢ ﻧﺸﺪﻥ ﺯﺍﭘﺎﺗﯿﺴﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺑﻮﺩ، ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ کورﺩﻫﺎﯼ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ، کورﺩﻫﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﺢ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻧﺪ.

ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺭﻭﮊﺋﺎﻭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻫﻢ، ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﻣﺤﯿﻄ‌‌زﯾﺴﺖ، ﻓﻤﯿﻨﯿﺴﺖﻫﺎ، ﻣﺎﺭﮐﺴﯿﺴﺖﻫﺎ، ﺁﺯﺍﺩﯾ‌‌ﺨﻮﺍﻫﺎﻥ، ﺑﺮﺍﯼ ﺿﺪﯾﺖ ﺑﺎ ﻭﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﮔﯽ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻓﺎﺷﯿﺴﻢ ﺩﺭ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻣﺎ، ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﺎ، ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺪﺍﻭﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﺸﺮﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ، ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺳﻮﺭﯾﻪ ﯾﺎ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.

با این همه روژئاوا ﺗﺠﺮﺑﻪﺍﯼ ﺷﮑﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺧﻄﺮ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﮊﺋﺎﻭﺍ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﻓﺎﺷﯿﺴﻢ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ: ﺩﺍﻋﺶ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺗﻨﺪﺧﻮ ﻭ ﻧﺎﺍﻧﺴﺎﻧﯽ، ﺭﮊﯾﻢ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭﻃﻠﺐ ﻭ ﻓﺎﺷﯿﺴﯿﺘﯽ ﺩﺭﺣﺎﻝ ﺭﺷﺪ ﺍﺭﺩﻭﻏﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﯿﻪ، ﮐﻪ کورﺩﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﺻﻠﯽ ﺧﻮﺩ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ.