ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺭﻭﮊﺋﺎﻭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻫﻢ، ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﻣﺤﯿﻄزﯾﺴﺖ، ﻓﻤﯿﻨﯿﺴﺖﻫﺎ، ﻣﺎﺭﮐﺴﯿﺴﺖﻫﺎ، ﺁﺯﺍﺩﯾﺨﻮﺍﻫﺎﻥ، ﺑﺮﺍﯼ ﺿﺪﯾﺖ ﺑﺎ ﻭﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﮔﯽ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻓﺎﺷﯿﺴﻢ ﺩﺭ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻣﺎ، ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﺎ، ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺪﺍﻭﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﺸﺮﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ، ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺳﻮﺭﯾﻪ ﯾﺎ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.
ما وظیفه اخلاقی ، انسانی و سیاسی خود می دانیم که از مبارزات “نیروهای دمکراتیک سوریه” و دست آوردهای چند ساله منطقه فدرال شمال سوریه یا روژاوا دفاع کرده و همه نیروهای مترقی و همه وجدان های آگاه را فرامی خوانیم که با همه قوا از فاجعه پاکسازی قومی که در شمال سوربه آغاز شده، جلوگیری کنند. نیروهای طرفدار سوسیالیسم در ایران، در کشورهای همسایه و در سراسر جهان، باید در صف اول دفاع قاطع از حق ملل در تعیین سرنوشت خود و اتحاد داوطلبانه شان بایستند.
در غوغای جنگ داخلی سوریه که از دل یک قیام اصیل مردمی برخاست، یک بیماری تازه برای اولین بار در سوریه شایع شد. درست هم‌زمان با افول انقلاب و برآمدن ارتجاع و قدرت‌گرفتنِ ضدِ انقلاب. تلخی این ماجرا در آن است که هرچه انقلاب عقب می‌نشست، این بیماری مسری که از قِبَل انباشته‌شدن بیشتر مردگان جان می‌گرفت، دامنه‌دارتر و گسترده‌تر می‌شد.