در دانشگاه های ایران چه گذشت؟
پیام اسماعیل بخشی به مناسبت روز دانشجو:
هرچند این روزها حس میکنم تبریک گفتن چیزی یا داشتن حال خوب، انگار خیانت به مردم است، اما دانشجویان نور چشمی های مردم هستند، امروز را، روزشان نامیدند، روزی که در دانشگاه خون ریخته شد، روز اعتراض بود، روز غم.، شانزده آذر… شاپرکان زیباااا، روز غمگین تان مبارک.
گزارشی از تجمع روز ۱۶آذر در دانشگاه تربیت مدرس.
این تجمع با سر دادن شعارهایی چون:
در دانشگاه بیگاری، بعد از تحصیل بیکاری
توپ تانک شکنجه دیگر اثر ندارد، به مادرم بگویید دیگر پسر ندارد
رییس جمهور ترسو نمیخوایم نمیخوایم
معترض مجازی کجایی کجایی
مجلس فرمایشی نمیخوایم نمیخوایم
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
دانشجوی زندانی آزاد باید گردد
ستاره ی دانشجو مدال افتخار است
از اهواز تا تبریز، فقر، فساد و تبعیض
نه شاه میخوایم نه مزدور، بسه دیگه حرف زور
کشورو غرق خون کرد، بنزینو هم گرون کرد
دانشجو کارگر اتحاد اتحاد
فقر فساد گرانی، دانشجوی زندانی
ایستادهایم در سنگر، دانشجو و کارگر
استاد کجاست؟ تو خلسه، سکوت کرده نشسته
کلاس درس خالیه، دانشجو زندانیه
چه ایران چه بغداد، چقد باید جسد داد؟
چه ایران چه غزه، کشتن مردم بسه
اینهمه کشته کم نیست جواب ما تفنگ نیست
برگزار گردید.
تجمع روز ۱۶ آذر دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران به مناسبت روز دانشجو
برخی شعارهای مطرح شده در این تجمع:
نه پادگان نه بنگاه، درود بر دانشگاه
ایران ما چون ژاله شد، باغ وطن پرلاله شد
آبان ماه امساله، کشتار میدون ژاله
آزادی، عدالت، این است شعار ملت
میلیونها نفر بیکار، حکومت کاسبکار
جمهوریت، عدالت، این است شعار ملت
نه تحریم، نه باتوم، فقط رجوع به مردم
به جای نان گلوله، روی سفرههامونه
اونی که نون نداره، ترس از زندون نداره
دانشجوی زندانی، آزاد باید گردد
دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل
امروز به مناسبت روز دانشجو تجمع کردند. این تجمع با خواندن بیانیه و همچنین شعارهایی در اعتراض به گرانی ، تبعیض و سرکوب ها همراه بود:
حجاب اجباریه / ستمگری کافیه
آبان ادامه دارد / حتی اگر روز و شب / برما گلوله بارد
از تهران تا بغداد / فقر ستم استبداد
ملت عاصی از ستم / ایستاده است کنار هم
دانشگاه هنر: ۱۶آذر
طنین شعار:
دانشجوی زندانی/ آزاد باید گردد
کارگر، معلم، دانشجو/ اتحاد اتحاد
شعارهای تجمع دانشجویان دانشگاه تهران علیرغم جو امنیتی شدید حاکم بر دانشگاه
نیروهای سرکوبگر رژیم در وحشت از شکل گیری هرگونه اعتراض دانشجویی به مناسبت روز دانشجو از ابتدای صبح امروز ماموران زیادی را در مقابل دانشگاه تهران و خیابانهای اطراف آن و همچنین زیر پل کالج در نزدیکی دانشگاه امیرکبیر مستقر کرده بودند و برای ایجاد فضای امنیتی و کنترل شدیدتر در خیابون انقلاب جلوی نرده های دانشگاه هر بیست- سی متر دو سه نفر مامور گذاشته بودند و جلوی خود سردر هم ۲۰ نفری مامور مستقر بودند وروبروی دانشکده زبان و کارآفرینی دانشگاه تهران بالاتر از کوی دانشگاه تا خیابان فرشی مقدم ( کارگرشمالی) گروه کثیری از ماموران با سپر موتور و … حضور داشتند.
نه به حجاب اجباری
العراق ینتفض/ آبان خونین
سفره مان غارت شد/ آبان ماه خونین شد
ایران، شیلی، فرانسه/سرکوب و غارت بسه
خیابونا خونی شد/ آزادی قربانی شد
قضائی جلادان/مقدمتان خون باران
فقر کشتار گرانی/مردم شدن قربانی
از خراسان تا تهران /معلمان در زندان
ایستادهایم در سنگر/ دانشجو و کارگر
تبعیض جنسیتی محکوم است، محکوم است
علینژاد و ارشاد/ ارتجاع و انقیاد
سرکوب پایان راه نیست/ مقاومت زندگیست
از هفتتپه تا تهران/زحمتکشان در زندان
بیکاری بیکاری/ حجاب زن اجباری
فرزند کارگرانیم/ کنارشان میمانیم
ستاره در پرونده/ دانشجومون در بنده
اساتید اساتید/ حرف بزنید نترسید
استادامون ذلیلن/ ذلتو میپذیرن
بخشی از شعارهای دانشجویی در برنامه های شانزده آذر در دانشگاهها
دانشگاه پول گردان/ تضعیف زحمت کشان
دانشگاه پولی شد/ دانشجو زندانی شد
متحد؛ مقاومت می کنیم!
دانشگاه پول گردان / زحمتکشان در زندان
: قضایی جلادان / مقدمتان خون باران
جواب ما تفنگ نیست / این همه کُشته کم نیست
خیابون ها خونی شد / آزادی قربانی شد
فقر ، کشتار و گرانی / مردم شدند قربانی
ستاره در پرونده / دانشجو مون در بنده
استاتید ، اساتید / حرف بزنید ، نترسید
استادهامون ذلیلند / ذلت را می پذیرند
ایران ، لبنان ، فرانسه / سرکوب و غارت بسه
دانشجو آگاه است / با کارگر همراه است
سرکوب پایان راه نیست / مقاومت زندگیست
از هفت تپه تا تهران / زحمتکشان در زندان
فرزند کارگرانیم / کنارشان می مانیم
نه پادگان ، نه بنگاه / درود بر دانشگاه
کارگر! معلم! دانشجو! اتحاد اتحاد
دانشجوی زندانی آزاد باید گردد
بخش دیگری از شعارهای دانشجویان در روز دانشجو در دانشگاههای کشور
دانشجویان دانشگاه تهران در برابر این خبر که ابراهیم رئیسی قاضی امام مرگ به دانشگاه خواهد رفت شعار می دادند:
قضایی جلادان / مقدمتان خون باران
دانشگاه پول گردان/ تضعیف زحمت کشان
دانشگاه پولی شد/ دانشجو زندانی شد
متحد؛ مقاومت می کنیم!
ایران ما چون ژاله شد / باغ وطن پُر لاله شد
میلیون ها نفر بیکار / حکومت کاسبکار
آبان ماه امساله / کشتار میدون ژاله
دانشگاه پول گردان / زحمتکشان در زندان
جواب ما تفنگ نیست / این همه کُشته کم نیست
خیابون ها خونی شد / آزادی قربانی شد
فقر ، کشتار و گرانی / مردم شدند قربانی
ستاره در پرونده / دانشجو مون در بنده
استاتید ، اساتید / حرف بزنید ، نترسید
استادهامون ذلیلند / ذلت را می پذیرند
ایران ، لبنان ، فرانسه / سرکوب و غارت بسه
دانشجو آگاه است / با کارگر همراه است
سرکوب پایان راه نیست / مقاومت زندگیست
از هفت تپه تا تهران / زحمتکشان در زندان
فرزند کارگرانیم / کنارشان می مانیم
نه پادگان ، نه بنگاه / درود بر دانشگاه
نان، کار، آزادی، اداره شورایی
دانشجوی زندانی، آزاد باید گردد
كارگر، معلم، دانشجو، اتحاد اتحاد
دانشجو مي ميرد، ذلت نمي پذيرد
گزارش تجمع ۱۶ آذر دانشگاه نوشیروانی
تجمع ۱۶ آذر دانشگاه نوشیروانی درحالی برگزار شد که دانشگاه تحت محاصره نیروهای امنیتی و خود رو های پلیس بود. حضور فراوان لباس شخصی ها گزارش شده است و حتی سرهنگ نیروی انتظامی با یونیفرم وارد دانشگاه شده و پس از آن، درست مقابل سردر به همراه تعدادی نیروی لباس شخصی عبور و مرور دانشجویان را کنترل میکردند.
سرود خون ارغوانها در دانشگاه نوشیروانی بابل خوانده شد.
فراخوان تجمع روز دانشجو در دانشگاه علامه طباطبایی۱۶ آذر ماه ۹۸
ما فعالان صنفی دانشگاه علامه طباطبایی به مناسبت فرا رسیدن شانزدهم آذر، روز دانشجو، تمامی دانشجویان هم صدا و هم سنگرمان را به گردهمآیی در سالن دانشکده علوم اجتماعی این دانشگاه فرامیخوانیم.
ما یقین داریم بار دیگر این مشتهای گره کردهمان علیه کشتار خونین معترضان، بازداشت رفیقانمان و تداوم سلطه ستم و استثمار است که دانشگاه را به طنین صدای رهایی و برابری بدل خواهد ساخت.
یکشنبه ۱۷ آذر ساعت ۱۲ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی صدای خیزش آبان از آذرِ دانشگاه بلند شد!
در سه روز گذشته، دانشجویان دانشگاههای مختلفی و صفشکنترینشان یعنی دانشجویان پیشروی دانشگاه تهران، پرچم دفاع جانانه از خیزش سراسری آبان ۹۸ را برافراشتند، آن هم در یکی از تاریکترین دورههای سرکوب. دست مریزاد باید گفت و سر تعظیم فرو آورد به این جسارت و سازماندهی، به این اراده و این تیزبینی در انتخاب شعارها که توانست برای چندمین بار صف مستقل طبقاتی را از میان انبوه نیروهای ارتجاعی لانه کرده در دانشگاه (از انجمن اسلامی و بسیجیان عدالتخواه تا محور مقاومتیها و اصلاحطلبان و…) تا بیرون دانشگاه (سلطنتطلبان و… ) باز کند و مسیر را روشن.
در شرایطی که به دنبال پسلرزههای آبان، حلقۀ اختناق حکومتی چنان تنگ شده که انبوه فعالان دانشجویی را از خوابگاه و محل کار و زندگی ربودهاند و در عوض امروز فرش قرمزی بر خونها انداختند تا ابراهیم رئیسی با نعلینهای خونینش پشت تریبون دانشگاه برود و ژست عدالتخواهی بگیرد، این دانشجویان مستقل بودند نشان دادند که از صحنه حذف نمیشوند و این نمایش فریبکاری را یک تنه به هم زدند.
اما موضوع به همینجا ختم نمیشود، امروز دانشگاه تهران کاری را کرد که بسیاری از فعالان نمایشی با عادت سلفی گرفتن زیر پرچم سرخ نکردند! آن هم بلندکردن پرچم همبستگی طبقاتی با «خیزش تودهای عراق و لبنان» از قلب پایتختِ رژیمی که دستش تا کتف در خون معترضان عراقی است. بدین ترتیب پیامی را به معترضان عراقی و لبنانی دادند که خیلی وقت است باید داده میشد: کنارتان هستیم و سرنوشت ما به هم گره خورده است! همۀ اینها را باید با فراخوانهای بیخطر و خنثی به «خاموش کردن چراغها» مقایسه کرد تا فهمید چه کسی واقعاً پیشرو است و چه کسی ادای پیشرو بودن را درمیآورد.
جلو آمدن این جوانان بیست و اندی ساله با تأسی از کلام یکی از جانباختگان آبان که «ما هم فرزند کسی هستیم ولی جانمان را در دست میگیریم و میآییم»، آن هم با صورتهای پوشیده و بیچشمداشت و بینام و نشان در حمایت از کشتهشدگان آبان ۹۸ و منطقه به زعم ما بیتعارف درخشانترین لحظۀ جنبش دانشجویی در دهههای اخیر است.
البته که این تیزبینی طبقاتی نه اتفاقی است و نه یکشبه، بلکه نتیجۀ تجربۀ مبارزاتی چندسالهای است که همین دانشجویان در برابر خصوصیسازی آموزش و انواع و اقسام طرحهای بهرهکشی مثل کارورزی پیش از این انباشتند و از دانشگاه به جای یک محیط آکادمیک خنثی و بیربط به متن جامعه، سنگری از مبارزۀ طبقاتی ساختند. بالأخص از دیماه ۹۶ که ریتم مبارزاتشان هرچه بیشتر با ریتم جنبشهای تودهای جامعه هماهنگ شدهاست. از«کمیتۀ عمل سازمانده کارگری»
قضاییه، جلادان، مقدمتان خونباران
سخنرانی ابراهیم رئیسی دور از نگاه خبرنگاران
غیر از خبرنگار میزان به خبرنگار هیچ رسانه ای اجازه حضور در مراسم رئیسی در دانشگاه تهران ندادند. در خیابان به فریاد گرسنگان با گلوله پاسخ می دهند، در دانشگاه برای در امان ماندن از صدای فرزندان کارگران، پرسش های چالشی خبرنگاران، جلوگیری از انتقال فضای اعتراضی در دانشگاه دیوارهای سانسور را بالاتر می برند. براساس خبرها به هیچ یک از خبرنگاران رسانه ها اجازه حضور در برنامه رئیسی در دانشگاه تهران را نداده اند و تنها خبرنگار میزان توانسته است در جلسه حضور داشته باشد.