داستین گواستلا و کورنور کیل پاتریک
ترجمه : نصرالله قاضی
پیروزی قاطع برنی سندرزدرایالت نوادا نشان داد که او درمیان طبقه کارگر دارای پایگاهی است که متعهد به تغییر بنیادی سیستم سیاسی و اقتصادی از بن نابرابر ماست. او نه تنها در راه نامزدی حزب دموکرات، بلکه در راه کاخ سفید قرار دارد.
امروزپیروزی خرد کننده برنی ساندرز در حوزه حزبی نوادا بیش از یک جهش بزرگ به سمت نامزدی حزب دموکرات بود.
البته ساندرزمحبوب ترین کاندیدا برای پیروزی در کنوانسیون میلواکی (Milwaukee) است. نگاه دقیق تری به اعداد و آمارهای جمعیتی در ایالت نقره ای(Silver State) نشان از واقعه بزرگتری دارد ذ بدین معنی که نهال های رأی دهندگان جدید رو به افزایش و یک تجدید آرایش بنیادی در سیاست آمریکا در حال وقوع است. یک حزب جدید کاملاً کارگری و متعهد به سیاست مساوات و برابری به سرعت در درون پوسته حزب قدیمی در حال شکوفا شدن است.
در حالی که نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که ترامپ قدرت خود را در کمربند زنگ زده( Rust Belt) تقویت می کند، پیروزی سندرز در نوادا به نقشه انتخاباتی جدیدی اشاره دارد که ممکن است نه تنها کلید شکست ترامپ در ماه نوامبربلکه نشان از بازسازی جنبش طبقه کارگر درآمریکا باشد.
نوادا ، بر خلاف آیووا(Iowa) و نیوهمپشایر ( New Hampshire)، ایالتی نیست که در آن رای دهندگان مسن تر ، ثروتمندتر و سفیدترنقش مسلط داشته باشند. اگر چه مثل بسیاری ازایالت هائی که بر روی کمربند خورشید (Sun Belt ) قرار دارند نوادا نیز ایالتی است که در آن حق کار پذیرفته شده است اما علاوه بر آن، این ایالت یک دژ مستحکم کارگری با میانگینی بالاتر از تراکم کارگری نسبت به سایر ایالات آمریکاست و این همه به لطف اتحادیه نیرومند “کارگران آشپزخانه ها” ممکن شده است که شصت هزار عضو اتحادیه را نمایندگی کرده و نوعی تحرک اجتماعی طبقه کارگر را بوجود آورده که در جاهای دیگر ایالات متحده ناپدید شده است.
پس از سقوط اقتصادی سالیان ۸-۲۰۰۷ ۲۰۰، نوادا ایالتی بود که درمقایسی بزرگتر از ایالت های دیگر، بانک ها خانه هائی را که صاحبان آنها قادر به بازپرداخت وام ها نبودند به فروش گذاشتند و از آن پس نیز تاکنون افزایش دستمزدها پایین تر از سطح کل کشور بوده است. از بسیاری جهات، نوادا کاملاً نمایانگر پویایی اجتماعی سراسری شده در ائتلاف سندرز است. بر خلاف کلان شهرهای مرفه که به راحتی نسبت به برنامه های پوچ و ناامید کننده شهرداران شان احساس راحتی می کنند ، نوادا هائی ها در برابر سم پاشی های ضد سندرز که توسط نخبگان حزب دموکرات انجام می شود مصون هستند. نیاز به شورش چپ در حزب دموکرات در ایالت نقره ای نه فقط جای چون و چرا ندارد بلکه اکنون به یک حقیقت مسلم مبدل شده است.
رای دهندگان لاتین تبار (Latinos) ، یک پنجم رای دهندگان نوادا را تشکیل می دهند ، این ایالت همچنین محل اقامت مهاجرانی از طبقه کارگر است که به لحاظ شغلی در بخش خدمات متمرکز شده اند. تعلق آراء این رای دهنده گان (به طرز دیدنی و جذاب) به برنی، ثابت کرد که او تنها کاندیدائی است که می تواند از تغییرات درصفوف رأی دهندگان استفاده کرده و اکثریتی در حزب دموکرات را برای خود بازسازی کند. موفقیت ساندرز مانند ائتلاف نیو دیل (New Deal) که قبل از او اتفاق افتاد ،عمدتاً به توانایی وی در جذب کارگران مهاجر، که اغلب رأی دهنده های جدید هم هستند، بستگی دارد. این رای دهندگان هر چه بیشتر به انقلاب سیاسی وفا دارند.
در واقع ، با هر معیاری که بنگریم نوادا بیش از هر یک از رقابت ها، نه فقط از نظر ترکیب نژادی وجوامع قومی آن، بلکه همچنین از نظر ترکیب سیاسی، تصویری از یک آمریکای کوچک را در برابر ما قرار میدهد.
در ایالت نقره ای تعداد زیادی رأی دهنده ناراضی از حزب دموکرات وجود دارد. تنها در دهه گذشته ، تعداد افراد غیر حزبی اعلام شده – به معنای نه جمهوری خواه و نه دموکرات – ۸۹ درصد افزایش یافته است که بیش از ۲۰ درصد از کل رای دهندگان نوادا را تشکیل می دهند. این افراد غیر حزبی نمی توانند در حوزه های بسته حزبی نوادا رای دهند ، آنها بازتاب گسترده ای از رأی دهندگان متنفر از هر دو حزب هستند که به سمت نامزدهای خارج از احزاب مثل سندرز جذب میشوند.
مثل همه جای کشور – اما برخلاف حومه های مرفه نشین اطراف واشینگتن دی سی (Washington DC) و نیویورک ذ نوادائی ها خواهان تغییرات بزرگ هستند. طبق نظرسنجی دانشگاه سافولک(Suffolk University) ازماه ژانویه ، ۵۸ درصد از اعضای فعال حزبی حزب دموکرات حمایت از بهداشت و درمان همگانی را برای همه نامزدهای حزب دموکرات بسیار مهم میدانند ، ۵۲ درصد آنها نیز شهریه مجانی دانشگاه ها را همین قدرمهم ارزیابی کرده اند، ۶۱ درصد آنان خواهان بالا بردن مالیات بر ثروتمندان توسط نامزد های حزب دموکرات هستند. این گرایش قاطع اکثریت رای دهندگان برای طرفداری از موارد بالا دقیقا همان دلایلی هستند که چرا “رئیس جمهور برنی سندرز” این همه طرفدار دارد.
در حالی که قدرت ترامپ در میانه غربی امریکا غیرقابل انکار است ، اما نوادا به مثابه پیشقراول رأی دهنده گان جدید طبقه کارگر است و میتوان دید که چگونه مسیر سندرز به کاخ سفید به همان اندازه متفاوت از رقبایش می باشد، رقبائی که سیاست آن ها با سندرز متفاوت است ذ و بدین ترتیب پیشتازی برنی در کمربند خورشید، میتواند بازی را به گونه ای پیش ببرد که در دهه ها گذشته سابقه نداشته است.
یک “نیو دیل” جدید با رأی دهندگان جدید امکان پذیر است. درست همانطور که ورود گسترده مهاجران نسل اول و دوم اروپای شرقی به سیاست ، روزولت را به قدرت رساند ، لاتین تبارها- هم که کاملاً پشت ساندرز هستند – و به خوبی می توانند نیروئی باشند که به آوردن دموکراسی اجتماعی به آمریکا کمک کنند.
فراخوان محکم برنی علیه دستگاه حاکم و تمرکز پلاتفرم او برروی مسائل کارگری طرفداران بسیاری دارد و همین ها باعث جلب آراء غیرحزبی ها ، رأی دهندگان جدید و رأی دهندگان جوان و مهاجران طبقه کارگر شده است. این فقط یک ائتلاف هوشیارانه و سنجیده برای پیروزی در حوزه های انتخابی نوادا نیست ، بلکه همچنین نشان دهنده چگونگی رسیدن برنی سندرز به ریاست جمهوری است .
به دستگاه رهبری حزب دمکرات باید گفت چشمانتان را بر روی واقعیت باز کنید. این حزب، حالا حزب برنی است.