“فاشیسم” مروج اﯾﺪﺋﻮﻟﻮژيِ «ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﺿﺪﻋﻘﻼﻧﯽ» [ ﻧﻬﻔﺘﻪ در ﺗﻮده ﻫﺎ ] است که قادراست نیروی لیبیدویی نهفته دراین جمع ها را مجددا برانگیخته و احیا کند. تمایلات روانشناختی “دیگر ستیز” به خودی خود عامل بروز “فاشیسم” نیستند، بلکه آنگونه که آدرنو می گوید “ﻓﺎﺷﯿﺴﻢ” ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻨﺪه ﻓﻀﺎﯾﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آﻣﯿﺰ ﻧﯿﺮوﻫﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ دﻻﯾﻞ ﮐﺎﻣﻼً ﻏﯿﺮ رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ و درﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﯽ، “ﻓﺎﺷﯿﺴﻢ” را ﺗﺮوﯾﺞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ارائه باژگون حقایق و ارزشها توسط دستگاه های تبلیغاتی، مورد استفاده عامدانه این ایدئولوژی ها قرارمی گیرد که اتفاقا به دلیل همین تراریختگی و باژگونی می توانند نیروهای ضد عقلانی نهفته در توده ها را به خدمت بگیرند. ضد ارزش به عنوان ارزش و دروغ ها تحت عنوان حقایق ارائه و نمایانده می شوند. می توان دریافت چرا به تعبیر “گوبلز” دروغ ها هر چه بزرگترند به همان میزان باورپذیر ترهستند (نقل به مضمون) و اساسا ارائه دروغ های بزرگ تحت عنوان حقایق به عنوان روشی تبلیغی به کار گرفته می شوند ، زیرا می توانند از طریق انگیختگی لیبیدویی ، اذهان نا آگاه و نیروهای ضد عقلانی بیشتری از توده ها را مسخ کرده و تحت اختیارگیرند. برای ارزشمند شدن “کشتن”، هوشمندانه ترین راه “ارزش” کردن “کشته شدن” است، اگر چه عاقلانه به نظر نرسد. هیچ ماشین کشتاری بدون پشتوانه ارزشی، به اندازه لازم ویرانگر نخواهد بود و “فاشیسم” این را خوب می داند.
وقتی امروز صدای پای “فاشیسم” را بشنوید و کاری نکنید،
فردا باید شاهد “رقص و پایکوبی” آن باشید،
پس فردا روزی است که توسط “فاشیسم” خورده می شوید!
شک نکنید!
برشی از کتاب: نظریه فرویدی و الگوی تبلیغات فاشیستی
تئودور آدرنو
ترجمه مراد فرهادپور