کوری ایدئولوژیک، حماقت سیاسی، عقب‌ماندگی و دست‌های آلوده به خون

ایران نقد

فرج سرکوهی

به روزگار جوانی آنجلا دیویس از چهره‌های محبوب من بود. می‌پنداشتم مبارزی است که علیه ستم انسان بر انسان، تبعیض، استبداد، بهره‌کشی از آدمیان و… قد علم کرده‌ است.
این روزها نام او را در متنی شرم‌آور می‌بینم که با پوشش «نامه علیه امپریالیزم آمریکا»، Letter Against US Imperialism از جمهوری اسلامی، یعنی از یکی از ضدانسانی‌ترین، کثیف‌ترین و ددمنشانه‌ترین استبدادهای ستمگر تاریخ معاصر جهان حمایت می‌کند.

حمایت حزب توده از استبداد و ستم «خط امام» بیش از هر چیز از ساختار این حزب برمی‌خاست که رهبری آن گوش به فرمان شوروی سابق بود و منافع سرمایه‌داری دولتی شوروی سابق را بر همه چیز ترجیح می داد.

حمایت سازمان اکثریت از «خط ضد امپریالیستی امام» از روان‌شناسی آقای فرخ نگهدار و باند او برمی‌خاست که به امید و شیفته کسب سهمی از قدرت بوده و هستند و نیز البته در بی‌سوادی و باور به خرافه‌های نظری.

لکه ننگی که این‌ها بر تاریخ چپ ایران گذاشتند، به رغم کارنامه درخشان سیاسی و فرهنگی و نظری چپ ایران، پاک‌ناشدنی است هرچند سیاست‌های آنان نه از بستر چپ، که بر همدستی با کثیف‌ترین شکل‌های «سرمایه‌داری رانتی / نفتی/ نظامی/ دینی / » شکل گرفته‌ بود.

حمایت کنونی برخی از جمهوری ستم اسلامی نیز بر بستر منافع و رانت‌های سیاسی و مالی و رسانه‌ای آنان روشن است.

اما حمایت کسانی چون آنجلا دیویس از جمهوری ستم اسلامی را شاید بتوان با کوری ایدئولوژیکی و حماقت سیاسی و عقب ماندگی نظری و سیاسی تحلیل کرد. شاید.
مبارزه با سلطه امپریالیستی آمریکا یا هر قدرت سلطه‌گر دیگری اگر به معنای مبارزه با استبداد، بهره‌کشی انسان از انسان، تبعیض، ستمگری و.. ، نباشد چه معنائی دارد و مگر جمهوری ستم اسلامی از ننگین‌ترین نمادهای نظام‌های ضد انسانی نیست و مگر مردم ایران در ۴۰ ساله گذشته با این نظام، که بر بستر ارتجاع سیاسی و فرهنگی و نظری و توسعه طلبی و جنگ افروزی، مدعی مبارزه با آمریکا است اما یکی از پلیدترین شکل‌های ستم سرمایه و استبداد را بر ایران تحمیل کرده است، درگیر نبوده‌ و نیستند؟

در باره آن گروه از مدعیان چپ که در ماسک مبارزه با آمریکا از جمهوری اسلامی و… حمایت می‌کنند یادداشتی تحلیلی خواهم نوشت اما اکنون غم دیدن نام آنجلا دیویس، که از چهره‌های محبوب جوانی من بود، در کنار مشاطه‌گران ستم اسلامی رخصت نمی‌دهد.

درج نوشته ها، مقالات و مصاحبه‌ها، از کنشگران سیاسی، فکری، فلسفی صرفا جهت تعامل، شفافیت و برخورد چالشی با مباحث می‌باشد و لزوما بازتاب دهنده‌ی دیدگاه‌های سایت ایران آزاد نیست.


ارسال نقد

نظر شما