اعتراضات مردمی آبان ماه که به دنبال تصمیم غیر مدبرانه در مورد افزایش ناگهانی و سه برابر شدن قیمت بنزین صورت گرفت و نحوه مقابله با آن نشان از اوج شکاف ملت-دولت در زمانه ماست. همانند چهار دهه گذشته مسئولین کشور و تصمیم گیرندگان این اقدام نابخردانه مصون از خطا جلوه داده شده و مردم معترض با انواع و اقسام اتهامات و برچسب ها تنها گناهکاران این وقایع بودند. نیروهای پیدا و پنهان نظامی، انتظامی و امنیتی به روی مردم آتش گشودند و به بهانه خرابکاری و اغتشاش اندکی فرصت طلب، دوباره اعتراضات به حق مردم را به بیگانگان نسبت دادند. اکنون که بر حسب ظاهر این اعتراضات فروکش کرده جا دارد که با آسیب شناسی درست وقایع سیاه گذشته و عبرت گرفتن از خشم ناشی از تصمیمات غیر کارشناسی و عجولانه به جلوگیری از تکرار اینگونه اتفاقات خشونتبار بیاندیشیم.
ما امضا کنندگان این بیانیه که جمعی از اعضای جامعه پزشکی کشور هستیم، ضمن تشکر از کلیه همکاران پزشک و کادر پزشکی که در طی این روزهای سخت به مداوای مردم مظلوم و آسیبدیده همت گماردند، مواجهه خشونتبار با اعتراضات مردمی را محکوم نموده و بر این باوریم که:
۱- اعتراضات آبان ماه ۹۸ از بطن مردم به خصوص طبقه آسیب پذیر جامعه بوده که سالهاست بار بیشتر مشکلات این کشور به دوش ایشان است. حضور اندکی آشوبگر که سازمان یافته یا خودسر دست به غارت اموال عمومی و تخریب زده‌اند، نبایستی باعث گردد از مردمی بودن این اعتراضات چشمپوشی کنیم.
۲- ریشه اعتراضات دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ ناشی از تلاش دولت های نهم و دهم و برخی کاندیداها برای ایجاد شکاف بین اقشار مختلف مردم و تقسیم بندی آنان به فرادست و فرودست از یک سو و بیتدبیری دولت فعلی از سوی دیگر است. امروز فساد و تبعیض اعتماد مردم به دولت را از بین برده و فقدان کارآمدی نهادهای حاکمیت، زمینه ساز فشار بر اقشار مختلف مردم خصوصاً طبقات ضعیف جامعه شده است.
۳- اگرچه نقش دولت در تصمیم گیری های غلط و به وجود آوردن این شرایط انکار ناشدنی است، مبرا کردن دیگر نهادهای مسئول، آدرس غلط دادن به افکار عمومی است. وجود نهادهای پر مسئولیت و غیر پاسخگو، سازمان های موازی، دستگاه قضایی ناکارآمد، رسانه های حکومتی یک سو نگر و در یک کلام وجود دولت در سایه بدون شک نقش مهمتری در به وجود آمدن شرایط کنونی کشور و ناکارآمد جلوه دادن دولت داشته است.
۴- فشارهای متعدد در بخشهای مختلف جامعه عرصه را برای مردم به شدت تنگ کرده است. بیکاری و فقر و اعتیاد و تبعیض برای تحت فشار قرار گرفتن طبقه آسیب پذیر، جلوگیری از آزادی های اجتماعی برای به ستوه آوردن طبقه متوسط و سخت گیری های شدید و فشارهای مختلف فردی و اجتماعی به نخبگان و کارآفرینان، همه و همه جامعه امروز ایران را به سمت خشم و نفرت سوق میدهد. این روزها حال سرزمین کهن ما با تاریخ پر افتخار چندین هزار ساله بدتر از همیشه است. اگر امروز برای سلامت تن و روح جامعه ایرانی فکر نکنیم خیلی زود دیر خواهد شد.
۵- امروز مهمترین چالش کشور «بحران ناکارآمدی » است. کشور ما با منابع سرشار خدادادی می بایست شرایطی بسیار بهتر از وضع موجود داشته باشد. متاسفانه دولتمردان کشور در سالیان گذشته با ماجراجویی های پر هزینه و کم فایده کشور را به کرات تا لبه پرتگاه برده و هر بار پس از مذاکره های اجباری با دادن امتیاز های فراوان برای خود فرصت خریده اند. این باور باطل سالهاست که در حال تکرار شدن است و گویا حکمرانان این کشور را هیچ عبرتی نیست. مردم ایران با فرهنگ و تمدن چند هزار ساله به دنبال آرامش و ثبات در داخل مرزهای خود هستند. ماجراجویی هایی که موجب تقویت ایرانهراسی در سطح کشورهای منطقه و دولتهای دنیا شده است، امروز بزرگترین عامل برای بی ثباتی در داخل ودشمن تراشی در خارج کشور هستند. بایستی این سیاست های کهنه و نخ نما هرچه زودتر پایان یافته و برای حاکمان ما بیش از همه و پیش از همه «اعتلای ایران» با اهمیت شود.
۶- مسئولان کشور بایستی وجهه همت خود را حل مشکلات کشور ساخته با حکمرانی خوب در عرصه های مختلف سیاست داخلی، سیاست خارجی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی از به وجود آمدن و ازدیاد نارضایتی در بین مردم جلوگیری کنند و در عین حال بایستی ظرفیت لازم برای تحمل اعتراضات مدنی را در خود ایجاد نموده و اجازه ندهند اعتراضات معمول اقشار مختلف مردم تبدیل به بحران های بزرگ و ترویج خشونت شود.
در پایان امید عاجل داریم با آزادی معترضان بیگناه، با مسببان اصلی این حوادث اعم از تصمیمگیرندگان، آمران و مجریان حمله به مردم معترض و نیز تخریب کنندگان و معارضان به اموال دولتی و عمومی به نحو شایستهای برخورد شود.
دوشنبه، ۲۵ آذر ۱۳۹۸