آمریکا و رژیم فقها در یک ائتلاف منفی و یک جنگ پنهان علیه مردم ایران

خیلی‌ها تصورشان از جنگ با آمریکا، پوشیدن لباس رزم و موضع گرفتن در پشت خاکریزها و به دست گرفتن اسلحه و گوش دادن به نوحه‌های هیجان انگیز و شنیدن صفیر گلوله است.
یک نوستالژی که همه ما با آن اشنا هستیم .اما آنها اشتباه می کنند!
واقعیت این است که همه ما در درون یک جنگ تمام عیار هستیم منتها شکل این جنگ با آن جنگ‌های نوستالژیک که در ذهن داریم فرق دارد، یک چیز تازه ای است.
اصولا این جنگی که در آن قرار داریم، سخت‌افزاری نیست و از همان روزی شروع شد که امریکا از برجام خارج شد.
آثارش نه با بمباران و ویرانی و شهادت و جراحت، بلکه با انهدام زیر ساخت اقتصادی ما رقم خورده.
مجروحان این جنگ میلیون‌ها انسان بالغ هستند که بیکارند و شرمنده خود و خانواده هایشان هستند.
آن‌ها حتی نمیدانند با چه سلاحی مجروح شده اند!
ویرانی آن به شکل تعطیلی کارخانجات و صنایع و یا ورشکستگی صنعت خود را نشان می‌دهد.
ترکش‌های این جنگ پایین آمدن ارزش پول ملی مملکت است در حدی که قیمت کاغذ اسکناس از ارزش خود آن بیشتر است و به نحوی که انتشار و چاپش هم توجیه اقتصادی ندارد.
کشته‌های این جنگ، هزاران زن و مرد و کودک هستند که بنیان خانواده‌شان بخاطر فقر اقتصادی متلاشی شده و طلاق گرفته اند، یا کسانی که از شدت بیکاری و فقر نمی‌توانند تشکیل خانواده دهند.
ستون پنجم این جنگ، هزاران رانتخواری هستند که با سوء استفاده از قدرت، با انواع روش‌ها از احتکار و قاچاق گرفته تا تقلب و دزدی عین لاشخورها بر جسد بی جان اقتصاد این مملکت ضربه وارد می‌کنند.
فرماندهان این جنگ، برخلاف جنگ معمول، نه مثل مردم در جنگند و نه حتی کوچکترین سختی‌ای می‌بینند و فقط از دور با غرور نعره مبارزه و وعده پیروزی می دهند!
بله ما در حال جنگیم یک جنگ تمام عیار .
آثار این جنگ، هر چه جلوتر میرویم خود را بیشتر آشکار می کند.
اینکه ده درصد جامعه با سرعت پولدارتر و نود درصد جامعه به همان نسبت فقیرتر می‌شوند و این شکاف روزی آنقدر بزرگ می‌شود که پر کردنش به اندازه یک انقلاب و یک جنگ واقعی هزینه فرهنگی اجتماعی و اقتصادی خواهد داشت.
مردم بی‌نوای این سرزمین سربازان مجروح و موج گرفته ایی هستند که گیجا‌گیج دور خود می‌چرخند و نمی‌دانند چه کار کنند.
بله ما در حال جنگیم و داریم خون می‌دهیم.
آیا شما صدای صفیر گلوله‌های این جنگ را می شنوید؟