بیدادگاههای اسلامی، «نان، کار، آزادی» را محاکمه میکنند!
۱۲مرداد بیدادگاههای اسلامی ، خواست و مطالبه “نان ،کار، آزادی، اداره شورایی” ،خواست مقابله با غارت و چپاول اموال عمومی» و درخواست کنندگان آن اسماعیل بخشی، امیر حسین محمدی فرد،عسل محمدی،امیر امیرقلی، ساناز الهیاری، سپیده قلیان و علی نجاتی را محاکمه میکند. بیدادگاهی که دست قاتلان و دزدان و غارتگران را باز و معترضین به جنایت و دزدی و گرسنگی و بیکاری را مجازات میکند. بیدادگاهی با سناریونویسی ها و پرونده سازیهای وقیح و جنایتکارانه ، پرونده هایی که سطور آنرا با شکنجه و خون و شلاق نوشته اند تا میلیونها مردمی را که علیه سیاستهای غارتگرانه و ویرانگرانه حکومت اسلامی برخاسته اند را به عقب راند.
چهار دهه است که سیاست حکومت اسلامی بر پایه سرکوب، زندان و شکنجه و کشتار است، چهار دهه است که سیاست ویران سازی سازمانیافته حکومت اسلامی، جز فقر و گرسنگی و بیکاری و اعتیاد و فحشا و خانه خرابی میلیونها نفر از مردمان ایران، جز تشدید تبعیض و فاصله طبقاتی ، جز بالا بردن دیوارهای آپارتاید جنسی و مذهبی، جز پروار کردن آقازاده های امنیتی و سپاهی و روحانی، جز غارت و دزدی و اختلاس و فساد افسار گسیخته، ثمری نداشته است. در این چهار دهه همواره فعالان کارگری و اجتماعی و فرهنگی ، فعالان چپ و پیشرو و ترقیخواه فریاد اعتراض شان را علیه این سیاستها بلند کرده ، و روزی نبوده است که اعتراضی علیه این سیاستهای ویرانگرانه در شهرها و مناطق مختلف ایران در اشکال گوناگون برنخیزد. روزی نبوده است که بیدادگاههای اسلامی، فعالان اجتماعی و مدنی و کارگری را بخاطر دفاع از حقوق اجتماعی و مدنی ، بخاطر اعتراض به ویرانگریها و غارتگری های حکومت و کارفرمایان ، به اخراج و محرومیت و زندان و بند و شکنجه و شلاق محکوم نکنند.
محاکمه فعالین کارگری و پیشروان جنبشهای اجتماعی و آزادیخواهان، تلاش برای حاکم کردن فضای رعب و وحشت است. بیدادگاههای اسلامی و محکومیت های سنگین علیه فعالان و پیشروان جنبشهای اجتماعی برای بازگرداندن کنترل‌های ازدست رفته در عرصه‌های مختلف اجتماعی و مقابله با ارتقا سطح مبارزات کنونی است. یاری گرفتن از فضای ملتهب تهدیدات و لفاظی های جنگی و تهدیدات دشمن خارجی اهرم‌هایی است که رژیم بیهوده میکوشد به مدد آنها سرکوب اعتراضات را تسهیل کند. کارگران، معلمان، بازنشستگان، زنان، جوانان وبسیاری از گروه‌های مختلف اجتماعی تحمل‌شان به سر آمده و بی سبب نیست که هر روز وهر ساعت اشکال مختلف اعتراض علیه حکومت اسلامی جریان دارد . سیاست بازداشت ، شکنجه ، شلاق ، جریمه ، محرومیت ، زندان و قتل شکست خورده است. در برابر این موج آزادیخواهی و برابرطلبی، در برابر این موج اعتراض به غارت و جنایت و تبعیض، در برابر موج همبستگیهای بزرگ اجتماعی با کارگران هفت تپه و فولاد، با فعالان محیط زیست ، با معلمان و کارگران زندانی دیگر شلاق و تفنگ وچماق وسربازان گمنام امام زمانی اثری ندارند. موج‌های اعتراض هر روز با چهره ها و نگاههای تازه تر، با امید و قدرت بیشتر برای تغییر فرا می‌رسند. جمهوری اسلامی خطر را دریافته است و برای بقاء خویش به هر ریسمانی چنگ می‌زند.
بیدادگاه ۱۲ مرداد علیه امیر امیرقلی،عسل محمدی، علی نجاتی، ساناز الهیاری، سپیده قلیان، امیرحسین محمدی‌فرد و اسماعیل بخشی، نشانه ی استیصال و جنایت است. بیدادگاهی است که همچون هزاران مورد از این دست علیه پیشروان و فعالان اجتماعی با شلاق و شکنجه و تهدید و دروغ ، با سناریو نویسی های وقیح و چندش آور “هویتی” شکنجه گران اسلامی به نمایش درمیاید. میلیونها نفر از مردمان ایران و جهان اینک این زندانیان شکنجه شده را میشناسند، از داستانهای آنان ، از سرنوشت هایشان آگاهند. سازمانها ونهادهای کارگری وحقوق بشری بین المللی ، به این بیدادگاه چشم دوخته اند. مردمان خوزستان و هفت تپه واهواز، کارگران و معلمان و پیشروان اجتماعی ،این زندانیان سیاسی را میشناسند و در دقایق مبارزات آنان همدلانه حضور داشته‌اند و به چیزی جز آزادی بدون قیدوشرط آنها تن نمی‌دهند.
مدافعین کار و آزادی در کنار همه ی خانواده های این عزیزان، کارگران هفت تپه وفولاد، همه ی تشکلها ونهادهای کارگری وچپ وترقیخواه وبشردوست، بیدادگاههای اسلامی علیه کارگران و فعالان مدافعان آنرا بشدت محکوم میکند و آنرا جزیی از سیاست سرکوب حکومت اسلامی علیه مردمان ایران میداند. ما در کنار کارگران و خانواده های زندانیان سیاسی، تبعیدیان و همه ی سازمانهای کارگری و آزادیخواه ایران وجهان می ایستیم و خواهان آزادی بی قید و شرط و فوری آنان هستیم . انتظار داریم در همه جای این جهان ، در هر کجا که نیروی زندگی و بشردوستی و انسانیت جریان دارد، برای آزادی فوری زندانیان سیاسی وعلیه حکومت اسلامی و بیداد گاه هایش به هر طریق ممکن مبارزه و اعتراض کنند.